به نام خدا

وظایف ما در زمان غیبت امام زمان (عج) چیست؟

امامت بزرگ ترین هدیة پروردگار به جامعة بشری و سرچشمة فیض الهی است. امام راه رسیدن به پروردگار و کشتی نجات است و اگر وجود مبارک امام بر زمین نباشد، زمین اهلش را در خود فرو می برد و زمین خالی از حجتِ قائم خدا نخواهد ماند، که ]این حجّت[ یا ظاهر و مشهور است و یا بیم ناک و مستور، برای این که حجت های خدا و بینات او باطل نگردد و از بین نرود

و از آن جا که بسیاری از معاندان و گردن کشان عصر ائمه(علیهم السلام) در طول حیات امامان بزرگوار، به جای پیروی و اطاعت، با آنان به مخالفت برخاسته و همة آن ها را به شهادت رساندند، ارادة الهی بر غیبت امام زمان(عج) قرار گرفت تا زمانی که جهان و جهانیان تشنة حکومت عدل گردند. البته در زمان غیبت آن حضرت، وجود مبارک ایشان سبب نزول فیض الهی است و خود حضرت مهدی(عج) در حدیثی می فرماید: «اما چگونگی بهره مندی از من در زمان غیبت، همانند استفاده از خورشیدی است که در پشت ابرها پنهان است و من امان اهل زمین هستم, همانند ستارگان که امان اهل آسمان هستند »
برخی وظایف ما در زمان غیبت:

1- زمانی که جامعه ی بشری تشنه ی عدالت شده و از آمادگی لازم برخوردار گردد و همه از ظلم و جور خسته شوند، آن حضرت ظهور خواهد کرد.

2- مقدمات ظهور، به طور ناگهانی حاصل نمی شود بلکه زمان لازم است تا به تدریج این مقدمات فراهم گردد.

3- یکی از مهم ترین شرایط ظهور این است که اندیشه و درک مسئولیت و آمادگی برای قبول حکومت واحد جهانی اسلام، در افراد فراهم شود و این ویژگی ها در اثر سیر عادی جامعه در جهات علمی و فکری و سیاسی و اجتماعی حاصل می گردد. همة انسان های عدالت جو و حق طلب باید در راستای تحقق این شرایط تلاش نمایند و این تفکر که باید یک جا نشست تا ظلم فراوان شود، مردود و غیرمعقول است

4- حدیثی از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وآله ـ نقل است که می فرماید: « مهدی ـ علیه السلام ـ زمین را پر از عدل و داد می کند بعد از آن که پر از ظلم و جور شده باشد » ،(5) و این به آن معنا نیست که تنها علّت ظهور مهدی(عج) پر شدن زمین از ظلم و جور است، تا کسی فکر کند که برای تعجیل در ظهور، بهتر است ساکت بنشینیم تا ظلم فراوان شود, بلکه آن حضرت فرموده یکی از نشانه های آن، فراوانی فساد و ظلم است

 5- بر مبنای آیات قرآن و روایات بسیار، همة انسانها مأمور اصلاح خود به وسیلة عمل به دستورات اخلاقی و عملی اسلام هستند. تهذیب نفس و کسب فضائل اخلاقی از دیگر وظایف منتظران است. امام صادق ـ علیه السلام ـ در روایتی پر محتوا می فرماید: « هر کس دوست می دارد از یاوران حضرت قائم ـ علیه السلام ـ باشد باید که منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید » همه موظفیم با امر به معروف و نهی از منکر جامعه را اصلاح نموده و زمینة ظهور را آماده سازیم و با احساس مسئولیت در راه تحقق و ترویج احکام اسلامی گام برداریم. این همان انتظار واقعی فَرَج است که در روایات بسیاری بر آن تأکید شده است.

6- حضرت علی ـ علیه السلام ـ می فرماید: « در انتظار فَرَج باشید و از عنایات الهی مأیوس نباشید. همانا محبوب ترین اعمال نزد پروردگار انتظار فَرَج است »
و هم
 چنین رسول اکرم ـ صلی الله علیه وآله ـ می فرماید: «انتظار فرج از جانب خداوند برترین اعمال است».

7- شخصِ منتظر همیشه مهیا و پرتلاش و آماده است و از پا ننشسته و با تمام توان با انجام فرایض دینی و وظایف فردی و اجتماعی، گامی در جهت زمینه سازی ظهور آن حضرت بر می دارد. امام باقر ـ علیه السلام ـ در کلامی پرمعنا به این مسأله اشاره فرمودند: « اِصبروا علی اداءِ الفرائض و صابروا عدوکم و رابطوا امامکم المنتظر». برای انجام واجبات صبر کنید و در برابر دشمنان مقاومت نمایید. (و وظایف سیاسی اجتماعی خود را فراموش ننمایید و سرسختانه آن ها را دنبال کنید) و پیوندتان را با امام منتظران مستحکم نمایید».

8- فرد منتظر از کارهایی که منافی با این انتظار است، دوری می کند و در مقابل ظلم و زشتی و گناه ساکت نمی ماند و هرگز از مشکلات مأیوس نمی شود. دوری کردن از کارهای زشت بدون اصلاح نفس امکان ندارد